De 8 fases van groeipijn. Welke herken jij?
…
1. Het bekende donker. Als iemand vraagt of jij gelukkig bent schrik je eigenlijk van binnen, maar je zegt: “Ik denk het wel”. Je bent comfortabel in de situatie en je pijn. Je denkt niet eens aan veranderen. Dit is nou eenmaal hoe jouw leven is.
2. “Jeetje, toen diegene vroeg hoe het met mij ging ben ik wel gaan nadenken. Het gaat eigenlijk helemaal niet zo goed.” Het wordt nog wat donkerder in het hoekje waar jij zit. Want je ziet in de verte een heel klein stipje licht. Maar je hebt geen idee hoe je daar naartoe kunt komen. Dus je verstopt je nog wat verder. Je gaat uit contact met mensen. Gaat niet graag meer naar buiten.
3. Het donker wordt eng. Dit kan toch niet de bedoeling zijn van het leven? Je bent eenzaam. Wil graag weg hier. Maar weg gaan is nog enger. Want hier weet je welke pijn je hebt, en als je vertrekt heb je geen idee wat er gaat gebeuren.
4. Je raapt al je moed bij elkaar en zet een stap richting het licht. Het is nog steeds eng, en het doet ook pijn. Maar je bent vastberaden. Je gaat hier doorheen want je bent al onderweg. De zenuwen gieren door je lijf. Je hebt buikpijn. Je hart klopt harder dan ooit. “Durf ik dit echt?”
5. Je doet het. Dat ene wat je nooit hebt gedurfd heb je nu toch gedaan! Wat een machtig gevoel! Het was zo eng, maar nu het achter de rug is, voelt het al een stuk minder eng. Je hebt geen idee of je dit ooit nog eens durft te doen.
6. Er gaat een tijdje voorbij. “Zou ik nog een stap durven zetten?” Weer die buikpijn, weer die hartkloppingen. Het liefst zou je nu gewoon in bed gaan liggen en slapen. Waarom moet ik al die moeite eigenlijk doen? Zo slecht was het toch niet in dat donker?
7. “Oké ik doe het toch! Ik heb het ten slotte al eerder gedaan.” De stap nemen wordt steeds minder spannend en minder eng. Het doet ook niet meer zo een pijn. Want inmiddels weet je dat achter die soms pijnlijke stappen altijd iets mooiers ligt. Er is altijd een les. En je realiseert je dat de stap op zichzelf al een succes is. Je laat ook niet meer zoveel tijd voorbij gaan in het donker, je neemt de stappen met steeds meer plezier en enthousiasme.
8. Je omarmt de groeipijn met liefde. Want je weet dat het eigenlijk geen echte pijn is. Het is alleen maar een seintje dat het tijd is om snel weer te gaan bewegen.
Sta je nu op het punt om een stap te zetten? Neem dan van mij aan: Groeipijn blijkt uiteindelijk altijd minder pijnlijk dan de pijn die je nu voelt. De pijn die je al kent. Je kunt het echt!
Welke stap heb jij dit jaar gezet waar je hartkloppingen van kreeg?
One response
Hoi, dit is een reactie.
Om te beginnen met modereren, bewerken en verwijderen van reacties, ga je naar het Reacties scherm op het dashboard.
Avatars van auteurs komen van Gravatar.